KMO blijft achter met digitalisering

Digitalisering is de uitdaging van deze tijd maar het lijkt erop dat het zo goed gaat met het KMO dat zij het nog niet nodig vinden om daarin te investeren.

KMO-bedrijven doen het heel goed en de KMO-barometer van Ernst and Young toont een hoge waarde als nooit tevoren wat betreft tevredenheid over de bedrijfssituatie. Dit lijkt echter geen garantie te zijn voor verdere digitalisering. Hoewel bedrijven groeien in aantal werknemers, zouden investeringen in nieuwe technologieën nog steeds te kort zijn. In dit artikel willen we de stelling van Lauchenauer onderzoeken en ons vervolgens wijden aan de vraag, heeft hij gelijk of zijn er andere factoren die de digitalisering in kleine en middelgrote bedrijven verstoren?

Drie soorten besluitvormers

In zijn artikel maakt Lauchenauer onderscheid tussen drie verschillende soorten besluitvormers, die dit, ondanks een breed scala aan rapporten en de kennis van de voordelen van digitalisering, grotendeels zouden uitsluiten. Aan de ene kant noemt hij de zuinige groep die tevreden is met het huidige succes van het bedrijf. Goed beproefde overblijfselen, nieuwe dingen worden niet langer overwogen. Naar zijn mening zou dit zeer gevaarlijk zijn, omdat digitalisering steeds meer actoren op het toneel roept, die zich daar kunnen handhaven met moderne digitaliseringsstrategieën.

Verder zijn er die hij specificeerd als een Unterlasser. In deze groep zouden al diegenen zijn die op de hoogte waren van hun lage mate van digitalisering, maar liever vluchten met excuses, in plaats van dit probleem aan te pakken. De vermeende redenen zijn vrij divers in deze groep. Geen budget, geen tijd, geen geschikt systeem of een te speciale bedrijfsoriëntatie, worden vaak als excuses genoemd. Hij ziet echter het gevaar voor deze bedrijven dat hun concurrenten manieren zullen vinden om deze uitdagingen wel aan te gaan en vervolgens voorbij te gaan. De laatste groep besluitvormers die hij maakt, zijn de hulpeloze. Hoewel ze willen digitaliseren, missen ze de nodige knowhow. Ze ziet het bos niet door de enorme bomen vanwege de digitalisering en reageert dan met een soort rigiditeit.

Ook verantwoordelijk voor de politiek

Al deze verschillende types maken het KMO moeilijk om de digitale transformatie onder ogen te zien. Maar afgezien van de bedrijven zelf, ziet hij ook de politiek als verantwoordelijk voor de nodige infrastructuur. Volgens hem is dit een enorme opgekropte vraag, vooral in landelijke gebieden, maar ook in agglomeraties waar de uitbreiding van breedband slechts langzaam verloopt. In zijn conclusie ziet hij de verantwoordelijkheid in het digitaliseringsproces daarom ook secundair. Enerzijds de staat, die moet zorgen voor de nodige infrastructuur, maar ook van de bedrijven, die eindelijk wakker moeten worden van de door succes bedorven digitale vermoeidheid.

Ambities daar, expertise ontbreekt

In een concept van IW Consult over de digitalisering van kmo's in Duitsland in maart 2018 beschrijven de auteurs de stand van de digitalisering van Duitse kmo's, volgens welke het strategische belang van digitalisering in kmo's zeker is aangebroken. Meer dan de helft van de bedrijven verklaarde in een enquête dat zij te maken hadden met de digitalisering van bedrijfsstrategieën op grote of middelgrote schaal. Slechts ongeveer 7% zei dat ze er helemaal geen moeite mee hadden. Hieruit kan in ieder geval worden afgeleid dat de groep van Lauchenauer van de zuinig is verdwijnend klein. Integendeel, kleine en middelgrote bedrijven zijn behoorlijk bezorgd over kwesties rond digitalisering. Ondertussen plaatsen de auteurs van de conceptie van IW Consult het gebrek aan competentie of expertise voorop bij digitaliseringsbarrières. Ongeveer 58,4% van de onderzochte bedrijven verklaarde dit, op de voet gevolgd door een nog niet genoemd obstakel - de onvoldoende digitalisering van de bedrijfsomgeving, dwz van leveranciers en klanten. 44,1% gaf dit aan als reden voor hun eigen gebrek aan inspanning.

Zelfs fabrikanten moeten risico's nemen

En inderdaad, men moet zich de vraag stellen hoe digitalisering in een bedrijf zou moeten werken als de omgeving er niet tegen kan. Wat voor nut heeft een modern intelligent ERP-systeem als de leveranciers hun gegevens niet kunnen verstrekken zodat ze kunnen worden verwerkt? Bovendien zijn veel bedrijven onzeker over de rechtsgrondslag. Hoe kunnen bijvoorbeeld klantgegevens met betrekking tot de DSVGO worden geëvalueerd in overeenstemming met de wet? Uiteindelijk is het waarschijnlijk te gemakkelijk om bedrijven en de staat van alles de schuld te geven. De fabrikanten van bedrijfssoftware zijn ook verantwoordelijk voor het proactief beantwoorden van al deze vragen van klanten. Dit vereist veel meer training en opleiding, zodat onzekerheden vooraf kunnen worden opgehelderd en de voordelen van moderne digitale infrastructuur weer op de voorgrond komen.